Peygamberimiz nasıl bir insandı?
Peygamberimiz (sas), karşılaştıklarına mutlak selam verirdi. ?Allah
katında insanların en değerlisi karşılaştıklarında önce selam vermek
için harekete geçendir.? buyuruyordu.
* Gönüllerin efendisi (sas), her işe besmele ile başlardı. Bu konuda,
?besmele ile başlanmayan işin hayrı ve bereketi kesiktir.? buyurmuştu.
* Nebi (sas) acıkmadan yemez, karnı tam doymadan da yemekten kalkardı.
?Karnınız iyice acıkmadan yemeğe oturmayın; tam doymadan da kalkın.?
diyordu.
* Güzeller güzeli (sas), insanların toplu bulunduğu yerlere ve
mescidlere güzel kokular kullanarak giderdi. Kötü kokuyla topluma
çıkılmamasını istiyordu.
* Kutlu Nebi, Sahabilerden biri hasta olduğunda onu ziyaret eder,
geçmiş olsun dileğinde bulunur ve bir ihtiyacı olup olmadığını
sorarlardı.
* Namazlarını hep cemaatle kılar ve ashabına namazda cemaati
kaçırmamalarını kuvvetle tavsiye ederdi.
* Evlere gidişte kâinatın iftihar tablosu?nun sünneti, kapının sağında
veya solunda durmak, kapıyı en fazla üç defa çalmak, şayet cevap
verilmiyorsa geri dönmekti.
* Efendimiz, insanlar arasında, renk, dil, soy-sop, zenginlik ve
yoksulluk gibi sebeplerden dolayı ayırımcılık yapmazdı. Üstünlüğün
Allah?a itaat ve takva?da olduğunu söylüyordu.
* Efendimiz tane tane konuşurdu. Anlattıkları iyice kavransın diye
bazen önemli meseleleri üç defa tekrar ederdi.
* Kutlu Nebi (sas) insanlara şaka yapardı. Ancak şakalarında asla
yalan olmaz, gerçeğin farklı tonda bir parıltısı görülürdü.
* Allah Resulu (sas) insanlara emeklerinin karşılığını hemen verirdi.
Bunu ahlak olarak Müslümanlara da tavsiye ederdi: ?İşçinin ücretini
alnının teri kurumadan veriniz.?
* Seçilmiş insan (sas), hayvanlara merhametli davranır; onlara eziyet
edilmemesini, fazla yük yüklenilmemesini ve iyi bakılmasını emrederdi.
* Nebi (sas), sahabe-i Kiram?ı gece namazına teşvik eder, kendisi de
mutlaka her gece uzun uzun teheccüd namazı kılardı.
* Abdestli olarak yatar ve yatarken sağ tarafına dönerdi. Dişlerini
temizler ve herkesten mutlaka diş temizliğine önem vermelerini
isterdi.
* İmkanları ölçüsünde misafirlerine yedirir ve içirirdi. Bunu da,
?Allah?a ve kıyamet gününe iman eden kimse, misafirine ikram etsin?
tavsiyesiyle ashabına duyurmuştu.
* Eşsiz bir aile reisi olan efendimiz, evine girdiği zaman ailesine ve
evdekilere selam verirdi.
* İki cihan güneşi, çocuklarla karşılaştığında onlara selam verir,
onlarla şakalaşırdı.
* Boş sözlerden kaçınırdı. Bu konuda, ?mâlayani şeyleri terk etmesi,
bir kişinin Müslümanlığının güzel olmasındandır.? buyurmuştu.
Merhamet Âbidesi (sas), vefakârdı
Yaşlı bir kadın hurma dalından edindiği asasına tutunarak
Resulullah?ın huzuruna girdi. Onu gören Efendimiz hemen ayağa kalktı,
mübarek cübbesini yere sererek buyur etti.
Ashab, kadının gördüğü itibar ve iltifatı merak etti. Gidince
sordular:
- Ya Resulallah bu kadın kimdir ki, cübbenizin üzerine oturtacak
derecede iltifata nail oldu?
Efendimizin cevabı şu oldu:
- Bu kadın bizim rahmetli Hatice?nin (r.anha) dostudur. Hayatta iken
ona sık sık gelir, yardım eder, destek olurdu.
***
Biz her şeyi İki Âlemin Güneşi?nden öğrendik
O, varlığın başlangıcından sonuna, insanoğlunun yaratılışından, gidip
cennet veya cehenneme ulaşmasına, vicdanların uyanmasından; ötede
Cemâlullâh?ı müşâhede etmelerine, îmân ve itikattan, ibâdetin en ince
teferruatına kadar pek çok mevzûda ve her mevzûnun gerektirdiği dil ve
edâ ile her şeyi o kadar mükemmel anlatmıştır ki, Kur?ân istisnâ
edilecek olursa, O?nun beyânına denk başka bir beyânın bulunduğunu
söylemek mümkün değildir.
***
Fazilet Güneşi basiretlerimize ışık saçtı
O?nun basiretlerimize çaldığı ışık sayesinde bütün eski dünya ve eski
düşünceler bir bir yıkıldı.. zulmetler ışık karşısında bozgunlar
yaşamaya başladı.. O?nun, insan, varlık ve Allah adına ortaya koyduğu
yorumlar sayesinde, kâinat muhtevalı ve okunaklı bir kitaba dönüştü..
***
Adın sînelerimizden silinmek istendi
Ey ışığıyla karanlık dünyalarımızı aydınlatan Nur, ey o enfes
râyihasıyla cihanları ıtriyat çarşısına çeviren Gül, adın
sinelerimizden kazınmak ve nâmın yeni nesillere unutturulmak istendi.
Bu meş?um gayretlerle beraber şu köhne dünyamız uğursuzluk ağına
takıldı ve ümmetin kaderi kamburlaşıp iki büklüm oldu.
***
Kardeşinize lanet edeceğinize dua etseniz ya!
İçki alışkanlığından kurtulamamış biri Resulullah?ın huzuruna
gelmişti. Efendimiz ona nasihatlerde bulundu. Efendimiz?in yanından
çıktıktan sonra orada bulunanlardan biri ?Allah lanet etsin bu sarhoş
Himara?ya? dedi. Bunu duyan Efendimiz, sarhoş bile olsa hiçbir
Müslüman?a lanet okunmasına razı olmadı ve şöyle dedi:
- Kardeşinizin arkasından lanet okuyarak ona o kötülüğü yaptıran
şeytana yardımcı olacağınıza, dua edip de kurtulmasını isteseniz ya?
Bundan sonra bir hatırlatma daha yaparak buyurdu ki;
- Vallahi lanet okuduğunuz o içten adam, Allah?ı ve Resulü?nü
seviyor!..
***
Aradığımız, Hak Elçisi?nin gösterdiğinde
Bizler, dünyaya gönderilişimizdeki gaye ve hikmeti, yürüdüğümüz yolda
uymamız gerekli olan yol kurallarını ve bu yolculuğun sonuyla alâkalı
en sağlam bilgileri sadece ve sadece Hak Elçileri?nin sundukları
mesajlarda arama mecburiyetindeyiz.
***
Biz Rabbimiz?i O?nunla tanıdık
Sağanak sağanak başımızdan aşağı dökülen nimetleri O?nun
basiretlerimize saçtığı nurlar sayesinde duyup hissettik. Nimete
minnet ve şükran duygusunu; ihsan, hamd ü sena düşüncesini O?ndan
öğrendik. O?nun sunduğu mesajlarla Yaratan ve yaratılan arasındaki
ilişkileri, kul ve Mabut münasebetlerini, Yaratan?ın ululuğuna ve
bizim kulluğumuza yaraşır şekilde duyup anlayabildik.
***
O (sas), kâinât kitabının müfessiridir
O, nübüvvetinin gereği bize Cenab-ı Hakk?ı zât-sıfât-esmasıyla
bildirir, tanıttırır ve O?na karşı bizlerde sorumluluk duygusu uyarır;
bu yönüyle O, bilinmezleri bildiren, idrak edilmezleri ruhlarımıza
duyuran bir tarif edici ve bir muallim-i ekberdir. Dinî hükümleri
tebliğ, insanî değerleri talim ve ahlâkî esasları temsil yanı
itibarıyla da O, muvazzaf bir müşerri?, bir kanun vazıı ve hakikatler
hakikatinin bir kavl-i şârihidir.
***
Kararlı, pes etmeyen, soğukkanlı bir zât idi
Keskin zekası; hiç yanıltmayan firaseti; her türlü tereddüde kapalı
kararlılığı; azm ü ikdamı; kimseyi aldatmamanın yanında baş döndüren
stratejileri; en yaman hâdiseler karşısında dahi asla ?pes? etmemesi;
musibetlerin yüzüne gülmesi ve belâları iyi okuyup onlardan kitaplar
dolusu ibretler çıkarması; şiddet, hiddet ve öfkeye sebebiyet veren
münasebetsizlikler karşısında olabildiğine soğukkanlı, olabildiğine
temkinli davranması hem O?nun insanüstü karakterini, hem de konumunu
ve o konuma göre duruşunu aksettiren hususlardan sadece birkaçıdır.
***
O?nu gören sevdiklerini unuturdu
O?nu yakından tanıyan herkes, O?na, evlât, anne-baba ve bütün
sevdiklerinden daha fazla alâka duyar, âdeta O?nun tiryakisi olur ve
bir daha da huzurundan ayrılmak istemezdi. O her hâliyle çevresine
güven vadeder; söz, tavır ve mimikleriyle her zaman Rabbisinin
huzurunda bulunduğunu işaretler; sürekli emniyet soluklar ve herkese
demet demet güven dağıtırdı.
***
Tavırlarıyla insanları etkilerdi
Allah (cc) Peygamber Efendimiz?e (sas), iç ve dış yapısı itibarıyla
öyle bir genişlik bahşetmişti ki, fevkalâde mütevazı olmasının yanında
olabildiğine mehîb ve büyüleyiciydi; huzuruna giren en mağrur ve
mütekebbir ruhlar bile Hazreti Muhammed Mustafa?nın (sas) mehâbeti
karşısında tir tir titrer, düşünce ve niyetlerinin hilâfına farklı bir
hâl alırlardı. Mağrur Kisra elçileri, o mehabet abidesiyle
karşılaştıklarında oldukları yerde kalakalmış ve ne diyeceklerini
unutmuşlardı.
***
O?nda derinlik ve cazibe vardır
Hazreti Ruh-u Seyyidi?l-Enâm (aleyhi elfü elfi salâtin ve?s-selâm)
herkesi ve her şeyi alâkadar eden bir mesajla gelmişti ve vazifesi
itibarıyla gönülleri, gözleri dolduracak bir derinlik ve cazibeye
sahipti. Yaratılışında olabildiğine bir mükemmeliyet, davranışlarında
fevkalâde inandırıcılık ve tavırlarında da her zaman cismâniyetini
aşan bir lâhutîlik nümayandı.
***
Dediklerini yaşayan bir insan
O, emin bir iman abidesiydi; dediklerini kılı kırk yararcasına
yaşıyor, tavırlarını hep ötelere göre ayarlıyor ve hayatını Hakk?ı
görüyor ve O?nun tarafından görülüyor olma derinliğiyle yaşıyordu;
herkesten daha hassas davranıyor, her haliyle ciddî bir sorumluluk
tavrı sergiliyor; her zaman hüsn-ü akıbet peşinde koşuyor ve gözünü
bir lâhza olsun hedeften ayırmadan hep namzet olduğu noktaya doğru
koşuyordu.
***
Hüner cehenneme adam itelemek değildir
Efendimiz Medine?de müşriklerden inatçı bir adamı, Hakem bin Keysan?ı
karşısına almış, İslam?ın özellik ve güzelliklerini anlatıyordu. Hakem
inanmak şöyle dursun, alaycı bir tavırla söz söylüyor, İslam?ın
aleyhinde sözler sarf ediyordu. Bu duruma şahit olan Hz. Ömer (ra)
dayanamamış ve Hakem?e tepki göstermiş, hatta Resulullah?tan işini
bitirmek için izin istemişti. Ama Efendimiz bu çıkıştan memnun
olmamıştı. O yine anlatmasına devam etti. Hakem İslam?a girince
Efendimiz çevresine döndü ve Hz. Ömer?e de bakarak şöyle buyurdu:
- Size kalsaydı, bunun boynunu vuracak ve cehenneme bir adam göndermiş
olacaktınız. Ama gördünüz ki, sabrın ve hoşgörünün sonu hayırdır,
zaferdir. Cehennem?e bir adam değil, Cennet?e bir mü?min kazandınız.
Bu netice size ders olmalıdır. .
Konu: Peygamberimiz nasıl bir insandı? 
Çarş. Nis. 14, 2010 9:59 am
