Topladın gülleri düştün yollara
Yolun yine uzar patikalara
Bizi de yanında götür Sultanım
O yüce Resul’e sen gidiyorsun
Açılsın da yollar sana geleyim
Öyle özledim seni Ey Resul
Yoruldu bedenim dert çeke çeke
Kurudu gözlerim yaş döke döke
Yollarına güller eke eke
O yüce Resule sen gidiyorsun
Bu yolun sonunda Medine vardır
Hasreti gönlümde yanar yıllardır
Her mevsimi güldür, yeşil bahardır
O yüce Resule sen gidiyorsun
* * *
Ona âşık olan yanar kül olur
Deryasına dalan erir kaybolur
Muhammed’e giden Mevla’yı bulur
Özledim Rasulü gönül yanıyor
Nur cemali benzer Güneş’e Ay’a
Gidip varamadım Yeşil Ravza’ya
Doyulur mu Muhammed Mustafa’ya
Özledim Rasulü gönül yanıyor
Medine’de dolu gül bahçeleri
Nasıl da cezbediyor bülbülleri
Aşkı kar ediyor bu gönülleri
Özledim Rasulü gönül yanıyor
Şefaat istiyor günahkâr ümmet
Nerede canların canı can Ahmet
Allah’ın Habibi Nebi Muhammed
Özledim Rasulü gönül yanıyor
Yalın ayak düştüm çöl yallarına
Elimi uzattım gül dallarına
Ya Rab’bi merhamet et Sen kullarına
Özledim Rasulü gönül
Konu: O yüce Resul’e sen gidiyorsun 
Cuma Mart 26, 2010 9:35 pm
